Το τώρα και το μέλλον των ενδιάμεσων εκλογών

 Πριν από λίγες μέρες τελείωσαν και επίσημα οι ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ. Οι Δημοκρατικοί κατάφεραν όχι μόνο να διατηρήσουν το έλεγχο στην Γερουσία αλλά και να το ενισχύσουν μετά την νίκη του Γερουσιαστή Warnock απέναντι στον υποστηριζόμενο από τον Trump Herschel Walker. Αυτή η νίκη αποτελεί ένα δείγμα τόσο για την τωρινή εικόνα της πολιτικής κατάστασης στις ΗΠΑ όσο και για την μελλοντική. 

    Η συγκεκριμένη νίκη δίνει την δυνατότητα στους Δημοκρατικούς να προβόυν σε ορισμένες ενέργειες που πριν ήταν δύσκολες. Είτε νομοσχέδια είτε διορισμούς. Θεωρείται σίγουρο αναφορικά με τον τελευταίο ότι θα προσπαθήσουν να διορίοσουν όσους περισσότερους δικαστές γίνεται πριν τις εκλογές του 2024. Επίσης, πλέον δεν τους είναι απαραίτητο να έρχονται σε έντονες διαπραγματεύσεις με τους Ρεπουμπλικάνους ή να βασίζεται κυρίως στην ψήφο της αντιπροέδρου.

    Ακόμη δίνει την απαραίτητη στον Biden δύναμη να θέσει υποψηφιότητα για τις επόμενες εκλογές. Κέρδισε την υποστήριξη που χρειαζόταν ως μια ενωτική μορφή του Δημοκρατικού κόμματος. Εξάλλου μονο σε 6 ενδιάμεσες εκλογές έχει συμβεί να κερδίσει το κυβερνών κόμμα στην σύγκλητο. Μπορούμε επίσης να περιμένουμε μια πιο δυναμική εξωτερική πολιτική έχοντας ένα σχετικά διασφαλισμένο εσωτερικό.

    Ωστόσω πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η παραίτηση Sinema περιπλέκει την κατάσταση. Αν και φαίνεται ότι θα συνεχίσει να συντάσεται με τους Δημοκρατικούς πλεόν μπορεί να έχει δική της πορεία. Όμως και πάλι αυτή η ελαφριά πλειοψηφία που διαθέτουν τους δίνει έναν ελάχιστο χώρο για ελιγμούς.

    Για τους Ρεπουμπλικάνους η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη. Δεν κατάφεραν να κερδίσουν και τα δύο νομοθετικά σώματα ενώ η ''εσωτερική διαμάχη'' για τον προσανατολισμό του κόμματος συνεχίζεται.

    Η επόμενη διετία θα κινηθεί για αυτούς στην κατάργηση της επιτροπής για την εισβολή στο Καπιτώλιο αλλά και για την σύσταση νέας για την αποχώρηση από το Αφγανιστάν. Θα επικεντρωθούν στην αποπομπή αξιωματούχων της κυβέρνησης Biden και στο να λάβουν όσο το δυνατόν περισσότερους συμβιβασμούς σε επικείμενα νομοσχέδια.

    Θα στραφούν κυριώς στις εκλογές του 2024 και στην κόντρα Trump-DeSantis. Με το Trump να αποδυναμώνεται σε αυτές τις εκλογές θα προσπαθήσει να αναδιοργανώσει τις δυνάμεις του για το 2024. Για τον DeSantis εινάι εξαιρετικά αμφίβολο για το τι θα συμβεί. Παρότι θεωρείται το ανερχόμενο αστέρι του κόμματος είναι πολύ νωρίς για οποιαδήποτε πρόβλεψη. Δεν ξέρουμε αν θα λάβει μέρος στις προεδρικές εκλογές. Μην ξεχνάμε ότι όταν ο Trump έθετε υποψηφιότητα το 2016 κανείς δεν περιμένε ότι θα εκλεγεί.

    Τέλος, οι ενδιάμεσες εκλογές δεν ήταν η μάχη για την σωτηρία της δημοκρατίας. Τουναντίον. Απεδείχθη ότι το αμερικάνικο σύστημα, με τα όποια πρόβληματα, μπορεί να δουλέψει. Είναι ακόμη μια επιπλέον ευκαιρία για εσωτερικούς συμβιβασμούς. Με τα δύο σώματα χωρισμένα είναι πιθανό να υπάρχουν συναινέσεις ανάμεσα στα δύο κόμματα. Έτσι το μέλλον φαίνεται κάπως αισιόδοξο για την αμερικάνικη δημοκρατία με συννενοήσεις ανάμεσα στα κομμάτα και πολιτική σταθερότητα με την ενίσχυση των Δημοκρατικών. Η δημοκρατία δεν πεθαίνει τόσο εύκολα και σίγουρα δεν πέθανε όταν εκλέχθηκε ο Trump. 

Read More

Mια νεα Τια Αν Μεν ή απλώς ένα φαινόμενο ?

 Τις τελευταίες μέρες υπήρξαν δημοσιεύματα για διαδηλώσεις στην Κίνα και αντιδράσεις τόσο  απέναντι στην πολιτική ''zero Covid'' όσο και απέναντι στο αυταρχικό καθεστώς. Συμμετέχοντες σε αυτά ήταν άτομα διαφορετικών στρωμάτων, φοιτητητές, νέοι άνεργοι αλλά και εργαζόμενοι. 

    Με τέτοια φαινομένα να είναι εξαιρετικά σπάνια υπήρχουν φωνές που υποστηριζούν ότι οι διαδηλώσεις μπορεί να σημαίνουν μια αρχή για μια αργή πορεία μεταρρυθμίσεων στη χώρα. Και χαράζουν παραλληλισμούς με την εξέργεση της πλατείας Τια Αν Μεν.

     Ωστόσω κάτι τέτοιο είναι ένα βιαστικό συμπέρασμα. Οι αντιδράσεις αυτές είναι ανοργάνωτες και συγκεντρωμένες σε μεγάλα οικονομικά κέντρα. Και με τον Xi Jin Ping να έχει εδραιώσει την εξουσία του δεν θα αργήσει μια επέμβαση για να καταπνιγούν οι αντιδράσεις. Εξάλλου υπάρχουν ήδη δημοσιεύματα για αστυνομικές έρευνες σε σπίτια και τεθωρακισμένα οχήματα στους δρόμους.

    Παρά το γεγονός, όμως, ότι οι διαδηλώσεις δεν πρόκειται να αποκτήσουν την μορφή χιονοστιβάδας αξίζει να παρατηρήσουμε την γενικότερη εικόνα στην Κίνα.

    Αφορμή για τις αντιδράσεις υπήρξε η αυστηρότατη πολιτική ενάντιο στον Covid και μια φωτιά που ξέσπασε στην συνοικία Ουρούμτσι σκοτώνοντας 10 άτομα. Αλλά οι ρίζες είναι πιο βαθιές.

    Συγκεκριμένα η οικονομικές προοπτικές της Κίνας με την ανεργία στους νέους να φτάνει το 19.6% ενώ υπάρχει και ισχυρή κάμψη στη δημογραφική ανάπτυξη. Αυτά πιέζουν το οικονομικό περιβάλλον της χώρας.

Η ανάπτυξη είναι μικρότερη του αναμενόμενου και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι πιθανόν να μειώσει τις προσδοκίες του για το μέλλον. Αυτό έρχεται σε συνδυασμό με την υπάρχουσα κρίση στον κατασκευαστικό τομέα και την αδυναμία  δημιουργίας μια στιβαρής μεσαίας τάξης. Προβλήματα ακόμα πριν την πανδημία.

    Αυτό ασκεί πιέσεις στο Κινεζικό κράτος που από το άνοιγμά του το 1989 υποστηρίζει τις οποίες πολιτικές του στον βωμό της οικονομικής ανάπτυξης. Σαν αποτέλεσμα, σήμερα οι περιορισμοί των ελευθεριών δεν φαίνονται να αποζημιώνονται από τα συνήθη οικονομικά οφέλη.

    Υπάρχει ο χαρακτηρισμός,ακραίος βέβαια, ότι η Κίνα είναι ο γίγαντας με τα ξύλινα πόδια.

    Συνεπώς αυτό που βλέπουμε από τις αντιδράσεις δεν είναι παρά μια πορεία αυξομειώσεων στην άνοδο του Δράκου. Τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Αντίθετα με τον βιαστικό ισχυρισμό προ ετών ότι η Κίνα θα αποκτήσει το καθεστώς υπερδύναμης μαζί ή πάνω από τις ΗΠΑ σε μερικές δεκαετίες.

Τέλος, για τον Κινεζικό λαό η επιθυμία για πιο φιλελεύθερη πολιτική μάλλον δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί στο εγγύς μέλλον. Το μόνο που μπορεί να πετύχουν είναι μια χαλάρωση των μέτρων κατά του Covid. Όπως έχει ήδη συμβεί. 

   

     

Read More