Έκθεση για την διεθνή εκπαίδευση
Από την εφηβική μου ζωή έχω αποκομίσει σίγουρα πολλές εμπειρίες και ακόμη περισσότερες αναμνήσεις. Άλλες πιο προσωπικές, άλλες διδακτικές και άλλες αληθινά αξέχαστες. Όμως μία υπήρξε αυτή που άξαφνα με καθόρισε ως άτομο.
Ήταν τέλη Οκτωβρίου. Ένα κρύο φθινοπωρινό βράδυ σε ένα όμορφο σπίτι στα προάστια. Όλες οι φίλες είχαμε συγκεντρωθεί και ετοιμαζόμασταν για την βραδινή μας έξοδο. Βλέπετε ήταν παραμονή Halloween, μίας γιορτής τόσο διαφορετικής από ότι είχα συνηθίσει ως τότε, μαγευτικής σίγουρα για όποιον την ζούσε για πρώτη φορά.
Η μικρή μας παρέα ήταν πολύχρωμη, από κάθε γωνιά του πλανήτη. Άλλοι από την Ανατολή την Άπω και την Μέση, την Αμερική Βόρεια και Νότια, την Αφρική, την Ευρώπη…
Και γρήγορα οι συζητήσεις ξεκινούν. Με αφορμή την επιλογή της στολής διαφωνούμε. Αρχικά για το θέμα. Τι να πρωτοδιαλέξουμε άλλωστε; Την αρχαιότατη ιστορία της Κίνας;Την κλασσική Αθήνα του Περικλή;Τις πλούσιες φορεσιές του Μεσαίωνα και της Αιγύπτου ή τις νεότερες παραγωγές του Αμερικάνικου Hollywood; Έπειτα για την μορφή της. Τα πολύχρωμα φανταχτερά κουστούμια του Νότου να προτιμήσουμε, με τα έντονα Κίτρινα Πορτοκάλι χρώματα, ή εκείνα τα περίτεχνα του Βορά, με τα πλούσια γούνινα υφάσματα;
Και κάπως έτσι συνεχίζουμε… Για τις μουσικές επιλογές, την διακόσμηση, τους τρόπους ψυχαγωγίας… Οι συζητήσεις δίνουν και παίρνουν.
Όμως ξέρετε ποιο ήταν το πιο σπουδαίο; Παρά την μικρή μας ηλικία και τον ενθουσιασμό της εξόδου που θα ακολουθούσε, η συζήτηση μας πήρε γρήγορα άλλη τροπή. Επεκτάθηκε σε κάθε πτυχή της ζωής μας: της κατεξοχήν ιστορίας, των εθίμων και παραδόσεων, της τέχνης, των επιστημών… μέχρι και των απλών στιγμών της καθημερινότητας (!) Και όσο οι διαφορετικές ιδέες ανταλλάσσονταν και μοιράζονταν, τόσο μια πρωτόγνωρη αίσθηση ευτυχίας και ελευθερίας δυνάμωνε μέσα μου.Ποιος θα φανταζόταν πόσο διαφορετικά ζει τελικά αυτός ο ‘’άλλος’’, ακόμα και στις μικρές του ασήμαντες και καθημερινές στιγμές, και όμως τελικά πόσο ίδιοι είμαστε στην πραγματικότητα. Όλοι μας εκείνο το βράδυ θέλαμε να διασκεδάσουμε, όμως ο καθένας είχε βιώσει τις έννοιες διασκέδαση, στολή ακόμη και ιστορία με έναν εντελώς διαφορετικό και μοναδικό τρόπο.
Και αυτό ακριβώς είναι που μου δίδαξε αυτή η βραδιά, αλλά και όλη τελικά η εμπειρία μου ως μαθήτρια σε πρόγραμμα ανταλλαγής: πόσο ανούσια είναι κάθε μορφής προκατάληψη ή φόβος για το καινούργιο. Είμαστε απλώς ένα κομμάτι ενός πολύχρωμου κόσμου και μας απομένουν τόσα ακόμη για να ανακαλύψουμε.
Από την Ελένη από το Ηράκλειο
Αναρτήσεις
